Λοιπόν, να 'μαι εδώ ξεκινώντας κάτι για το οποίο μονο ακουστά είχα μέχρι τώρα.
Μ' αρέσει η ιδέα να γράφω όποτε νιώθω την ανάγκη να πω κάτι και να το ανακοινώνω. Ίσως θα ήθελα να σχολιάζω την πραγματικότητα ή ό,τι μου συμβαίνει.
Και να λοιπόν το πρώτο πράγμα για το οποίο θέλω να γράψω:
Σήμερα στις 20:30 καθώς κινούμουν με το αμάξι μου πάνω στην Επταπυργίου, ο οδηγός του προπορευόμενου αυτοκινήτου σταμάτησε ξαφνικά κι έκανε όπισθεν αφήνοντας στο καπό του αυτοκινήτου μου έναν τσαμπουκά περιποιημένο. Κατέβηκε απ' τ' αμάξι του και, αφού έβρισε τον οδηγό του μπροστα απ' αυτόν κινούμενου αυτοκινήτου ότι θα τον χτυπούσε κάνοντας όπισθεν κι ελιγμό για να παρκάρει, γυρίζει σε μένα και μου λέει: "Πάρε το νούμερό μου και κάνε μου μήνυση." και μπήκε στ' αμάξι του κι έφυγε. Έμεινα άναυδος. Πήρα το 100. Έστειλαν περιπολικό, κατέγραψε το συμβάν κι έμεινα εκεί να κάνω μόνος πιθανά σενάρια για την πιθανή έκβαση της υπόθεσής μου. Τι να πω. Ίσως ταιριάζει το ανέκδοτο που καταλήγει στην περίφημη φράση "Άι γαμήσου κι εσύ κι ο γρίλος σου", αλλά δεν μου αρέσει η πιθανότητα να ισχυριστεί ότι εγώ έπεσα πάνω του κι όχι αυτός, πράγμα που το 'χω ξαναζήσει σε άλλον γνωστό.
Οψώμεθα.
